Porodica Ristić poreklom je iz današnje Raške oblasti. Na prostor južne Ugarske došla je migracijom Srba izmedju XV i XVIII veka. Deo porodice nastanio se u Palanku (današnju Bačku Palanku). U početku su najverovatnije živeli u samoj okolini mesta po salašima o čemu svedoči ime danas nepostojećeg salaša-Ristićev salaš i Ristićev put koji je vodio ka salašu. Na predpostavku da su živeli van naselja upućuju nas i prvi poznati popisi žitelja Palanka u okviru Podunavske vojne granice u kojima su oni izostavljeni. Popisi su obuhvatili samo ono stanovništvo koje je nosilo oružje i koje se nije bavilo poljoprivredom.  Prvi Ristić popisan je  tek 1784 godine u Popisu priloga za izgradnju crkve grčkog nesjedinjenog obreda u opštini Stara Palanka. Žitelj Stare Palanke i njen odbornik Ivan Ristić za izgradnju crkve donirao je 50 forinti, Porodica od tada uredno vodi u crkvenim knjigama srpskog pravoslavnog hrama Svetog Proroka i Preteče Jovana Krstitelja. Veći deo porodice živeo je u Varoškom šoru (današnja ulica Kralja Petra I), dok su manji delom bili nastanjeni u Zagnjivenom šoru (Dositejeva ulica). 

Po nacionalnosti su Srbi, po veroispovesti pravoslavci. Slave dve slave Svetog Stefana i Svetog Mihajla. Od XVIII veka do danas u porodici je bilo nekoliko knezova, obdornika, opštinskih činovnika, trgovaca, magistara, a pominju se i kao donatori lokalne pravoslavne crkve.